-
1 komenda
сущ.• команда• командование• начальствование• повеление• приказ• приказание* * *komend|a♀ 1. команда;na \komendaę но команде;
2. командование ň;sprawować \komendaę nad czymś командовать чём-л.; 3. комендатура; комиссариат ♂;\komenda
garnizonu гарнизонная комендатура;\komenda policji полицейское управление+1. rozkaz 2. dowodzenie, komenderowanie 3. komendantura
* * *ж1) кома́ндаna komendę — по кома́нде
2) кома́ндование nsprawować komendę nad czymś — кома́ндовать че́м-л.
3) комендату́ра; комиссариа́т mkomenda garnizonu — гарнизо́нная комендату́ра
komenda policji — полице́йское управле́ние
Syn: -
2 komen|da
f Wojsk. 1. (rozkaz) command- wydać komuś komendę to give a. issue a command to sb- na moją komendę... on my command...2. (dowodzenie) command C/U- komenda nad kimś/czymś command of a. over sb/sth- komenda nad oddziałem command of the unit- objąć komendę nad czymś to take (over) a. assume (the) command of sth- objąć komendę nad batalionem to take command of the battalion- pod czyjąś komendą under sb’s command- sierżant miał pod komendą 15 żołnierzy the sergeant had 15 soldiers under his command3. (siedziba) headquarters pl- komenda policji/straży pożarnej/garnizonu the police/fire brigade/garrison headquarters- pracować w komendzie policji to work at (the) police headquarters■ jak na komendę in unison, all at once a. at the same instant- jak na komendę spojrzeliśmy w niebo we all looked at the sky at the same instantThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komen|da
См. также в других словарях:
komenda — ż IV, CMs. komendandzie; lm D. komendaend 1. «rozkaz podjęcia lub zaprzestania jakiejś czynności wydawany przez dowódcę w wojsku, zwierzchnika w harcerstwie itp.» Słowa komendy. Wydać komendę. Na ramię broń! pada komenda. ◊ Jak na komendę… … Słownik języka polskiego
